Ustawa o cudzoziemcach
Art. 90. Przesłanki cofnięcia wizy krajowej

1. Wizę krajową cofa się z urzędu, jeżeli okoliczności uzasadniające odmowę wydania wizy krajowej, o których mowa w art. 65 przesłanki odmowy wydania wizy krajowej ust. 1 pkt 1 i 3–10, powstały po jej wydaniu, albo na wniosek jej posiadacza.

1a. Wizę krajową wydaną w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 9, z adnotacją „student”, cofa się także, gdy:1) ustał cel pobytu, który był powodem wydania tej wizy, lub

2) cudzoziemiec przestał spełniać wymogi wydania wizy ze względu na deklarowany cel pobytu, lub

3) okoliczności sprawy wskazują, że wiza była wykorzystana w innym celu niż cel, w jakim została wydana, lub

4) wystąpiła przynajmniej jedna z okoliczności, o których mowa w art. 100 przesłanki odmowy zezwolenia na pobyt czasowy ust. 1 pkt 2, 4, 5 lub 8, lub

5) jednostka prowadząca studia działa głównie w celu ułatwiania studentom lub doktorantom niezgodnego z prawem wjazdu lub pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.1b. Wizę krajową wydaną w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 13, cofa się także, gdy:1) ustał cel pobytu, który był powodem wydania tej wizy, lub

2) cudzoziemiec przestał spełniać wymogi wydania wizy ze względu na deklarowany cel pobytu, lub

3) okoliczności sprawy wskazują, że wiza była wykorzystana w innym celu niż cel, w jakim została wydana, lub

4) wystąpiła przynajmniej jedna z okoliczności, o których mowa w art. 100 przesłanki odmowy zezwolenia na pobyt czasowy ust. 1 pkt 2, 4, 5 lub 8, lub

5) jednostka naukowa działa głównie w celu ułatwiania naukowcom niezgodnego z prawem wjazdu lub pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.1c. Wizę krajową wydaną w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 13a, cofa się także, gdy:1) ustał cel pobytu, który był powodem wydania tej wizy, lub

2) cudzoziemiec przestał spełniać wymogi wydania wizy ze względu na deklarowany cel pobytu, lub

3) okoliczności sprawy wskazują, że wiza była wykorzystana w innym celu niż cel, w jakim została wydana, lub

4) wystąpiła przynajmniej jedna z okoliczności, o których mowa w art. 100 przesłanki odmowy zezwolenia na pobyt czasowy ust. 1 pkt 2, 4, 5 lub 8, lub

5) organizator stażu działa głównie w celu ułatwiania stażystom niezgodnego z prawem wjazdu lub pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub

6) organizator stażu:

a) jest zarządzany lub kontrolowany przez osobę fizyczną prawomocnie:

– ukaraną za wykroczenie, o którym mowa w art. 120 przepis karny ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, która w ciągu 2 lat od ukarania została ponownie ukarana za podobne wykroczenie, lub

– ukaraną za wykroczenia, o których mowa w art. 120 przepis karny ust. 3–5 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, lub

– skazaną za przestępstwo, o którym mowa w art 218–221 Kodeksu karnego, lub

b) nie dopełnia obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, lub

c) zalega z uiszczeniem podatków, z wyjątkiem przypadków, gdy uzyskał przewidziane prawem zwolnienie, odroczenie, rozłożenie na raty zaległych płatności lub wstrzymanie w całości wykonania decyzji właściwego organu, lub

d) nie prowadzi działalności gospodarczej, a staż pozostaje w bezpośrednim związku z taką działalnością, lub7) została ogłoszona upadłość organizatora stażu albo jest on likwidowany.1d. Wizę krajową wydaną w celu, o którym mowa w art. 60 cel wydania wizy Schengen lub wizy krajowej ust. 1 pkt 13b, cofa się także, gdy:1) ustał cel pobytu, który był powodem wydania tej wizy, lub

2) cudzoziemiec przestał spełniać wymogi wydania wizy ze względu na deklarowany cel pobytu, lub

3) okoliczności sprawy wskazują, że wiza była wykorzystana w innym celu niż cel, w jakim została wydana, lub

4) wystąpiła przynajmniej jedna z okoliczności, o których mowa w art. 100 przesłanki odmowy zezwolenia na pobyt czasowy ust. 1 pkt 2, 4, 5 lub 8, lub

5) jednostka organizacyjna, na rzecz której cudzoziemiec wykonuje lub zamierza wykonywać świadczenia jako wolontariusz, działa głównie w celu ułatwiania wolontariuszom niezgodnego z prawem wjazdu lub pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub

6) jednostka organizacyjna, na rzecz której cudzoziemiec wykonuje lub zamierza wykonywać świadczenia jako wolontariusz:

a) jest zarządzana lub kontrolowana przez osobę fizyczną prawomocnie:

– ukaraną za wykroczenie, o którym mowa w art. 120 zmiana zezwolenia na pobyt czasowy i pracę ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, która w ciągu 2 lat od ukarania została ponownie ukarana za podobne wykroczenie, lub

– ukaraną za wykroczenia, o których mowa w art. 120 zmiana zezwolenia na pobyt czasowy i pracę ust. 3–5 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, lub

– skazaną za przestępstwo, o którym mowa w art 218–221 Kodeksu karnego, lub

b) nie dopełnia obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, lub

c) zalega z uiszczeniem podatków, z wyjątkiem przypadków, gdy uzyskała przewidziane prawem zwolnienie, odroczenie, rozłożenie na raty zaległych płatności lub wstrzymanie w całości wykonania decyzji właściwego organu, lub7) jednostka organizacyjna, na rzecz której cudzoziemiec wykonuje lub zamierza wykonywać świadczenia jako wolontariusz, jest likwidowana.2. Jeżeli właściwy organ innego państwa obszaru Schengen występuje o przeprowadzenie konsultacji, o których mowa w art. 28 lub art. 29 rozporządzenia nr 2018/1861, a cudzoziemiec posiada ważną wizę krajową, konsul, który wydał tę wizę, a w przypadku, o którym mowa w art. 92 właściwość organów w sprawach cofnięcia lub unieważnienia wizy ust. 1a – minister właściwy do spraw zagranicznych, ustala, czy zachodzą przesłanki cofnięcia cudzoziemcowi wizy krajowej, biorąc pod uwagę powody leżące u podstaw decyzji państwa obszaru Schengen zamierzającego dokonać wpisu lub które dokonało wpisu do Systemu Informacyjnego Schengen, oraz uwzględniając zagrożenia, o których mowa w art. 28 lit. d lub art. 29 lit. d rozporządzenia nr 2018/1861, jakie może powodować obecność danego cudzoziemca na terytorium państw obszaru Schengen.

2a. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw zagranicznych albo konsul przekazuje Komendantowi Głównemu Policji informację o wydaniu decyzji o cofnięciu wizy krajowej lub o braku podstaw do jej cofnięcia w terminie 10 dni od dnia otrzymania wystąpienia o przeprowadzenie konsultacji, o których mowa w art. 28 lub art. 29 rozporządzenia nr 2018/1861.

2b. Jeżeli nie jest możliwe zachowanie terminu, o którym mowa w ust. 2a, minister właściwy do spraw zagranicznych albo konsul występuje przed jego upływem, za pośrednictwem Komendanta Głównego Policji, do właściwego organu innego państwa obszaru Schengen z wnioskiem o przedłużenie terminu, nie więcej jednak niż o 12 dni. Wniosek zawiera uzasadnienie. W takim przypadku minister właściwy do spraw zagranicznych albo konsul przekazuje Komendantowi Głównemu Policji informację, o której mowa w ust. 2a, w terminie 2 dni przed końcem terminu określonego we wniosku.

2c. Komendant Główny Policji przekazuje właściwemu organowi innego państwa obszaru Schengen otrzymaną od ministra właściwego do spraw zagranicznych albo konsula informację, o której mowa w ust. 2a, w terminie 14 dni od dnia wystąpienia o przeprowadzenie konsultacji, o których mowa w art. 28 przesłanki odmowy wjazdu i pobytu na terytorium RP lub art. 29 uchylony rozporządzenia nr 2018/1861, a w przypadku przedłużenia tego terminu – w terminie przedłużonym.

3. Organ, który unieważnił lub cofnął wizę krajową, umieszcza informacje o tej wizie w Systemie Informacyjnym Schengen, o ile w dokumencie podróży lub na osobnym blankiecie wizowym nie została odnotowana decyzja o unieważnieniu lub cofnięciu tej wizy.

Ustawa o cudzoziemcach Art. 90. Przesłanki cofnięcia wizy krajowej

Ustawa o cudzoziemcach
Art. 90. Przesłanki cofnięcia wizy krajowej