Konwencja dotycząca cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę
Art. 13. Wyłączenie obowiązku zarządzenia wydania dziecka

Bez względu na postanowienia artykułu poprzedzającego władza sądowa lub administracyjna państwa wezwanego nie jest obowiązana zarządzić wydanie dziecka, jeżeli osoba, instytucja lub organizacja sprzeciwiająca się wydaniu dziecka wykaże, że:



a) osoba, instytucja lub organizacja opiekująca się dzieckiem faktycznie nie wykonywała prawa do opieki w czasie uprowadzenia lub zatrzymania albo zgodziła się lub później wyraziła zgodę na uprowadzenie lub zatrzymanie; lub



b) istnieje poważne ryzyko, że powrót dziecka naraziłby je na szkodę fizyczną lub psychiczną albo w jakikolwiek inny sposób postawiłby je w sytuacji nie do zniesienia.



Władza sądowa lub administracyjna może również odmówić zarządzenia powrotu dziecka, jeżeli stwierdzi, że dziecko sprzeciwia się powrotowi oraz że osiągnęło ono wiek i stopień dojrzałości, przy którym właściwe jest uwzględnienie jego opinii.



Przy ocenie okoliczności określonych w niniejszym artykule władza sądowa lub administracyjna powinna brać pod uwagę informacje dotyczące sytuacji społecznej dziecka, dostarczone przez organ centralny lub inną właściwą władzę państwa miejsca stałego pobytu dziecka.

Struktura Konwencja dotycząca cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę

Rozdział I zakres stosowania konwencji

Art. 1. Przedmiot konwencji

Art. 2. Realizacja celów konwencji

Art. 3. Bezprawne uprowadzenie lub zatrzymanie dziecka

Art. 4. Zakres obowiązywania konwencji

Art. 5. Definicje

Rozdział II organy centralne

Art. 6. Organy centralne

Art. 7. Zadania organów centralnych

Rozdział III powrót dziecka

Art. 8. Wniosek o pomoc w zapewnieniu powrotu dziecka

Art. 9. Przekazanie wniosku do organu centralnego innego państwa

Art. 10. Zapewnienie dobrowolnego wydania dziecka

Art. 11. Obowiązki władz sądowych lub administracyjnych

Art. 12. Zarządzenie wydania dziecka

Art. 13. Wyłączenie obowiązku zarządzenia wydania dziecka

Art. 14. Stwierdzenie bezprawnego uprowadzenia lub zatrzymania dziecka

Art. 15. Orzeczenie lub oświadczenie o bezprawnym uprowadzeniu lub zatrzymaniu dziecka

Art. 16. Decyzja merytoryczna o prawie do opieki

Art. 17. Odmowa zwrotu dziecka

Art. 18. Zarządzenie zwrotu dziecka w każdym czasie

Art. 19. Orzeczenie o zwrocie dziecka a istota prawa do opieki

Art. 20. Dopuszczalność odmowy zwrotu dziecka

Rozdział IV prawo do odwiedzin

Art. 21. Prawo do odwiedzin

Rozdział V postanowienia ogólne

Art. 22. Zabezpieczenie kosztów I opłat w postępowaniu

Art. 23. Legalizacja I podobne formalnośCI

Art. 24. Język dokumentów

Art. 25. Prawo do pomocy sądowej I prawnej

Art. 26. Koszty I opłaty

Art. 27. Nieprzyjęcie wniosku

Art. 28. Upoważnienie do działania w imieniu wnioskodawcy

Art. 29. Naruszenie prawa do opieki lub odwiedzin

Art. 30. Przyjmowanie wniosków I dokumentów

Art. 31. Państwa z dwoma lub więcej systemami prawnymi na terytorium

Art. 32. Państwa z dwoma lub więcej systemami prawnymi wobec różnych kategorii osób

Art. 33. Państwa z terytoriami o różnych uregulowaniach prawnych

Art. 34. Pierwszeństwo przed konwencją z 5 października 1961 r. O właściwośCI organów I prawie właściwym w zakresie ochrony małoletnich

Art. 35. Czasowy I terytorialny zakres stosowania konwencji

Art. 36. Ograniczenie restrykcji

Rozdział VI postanowienia końcowe

Art. 37. Ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie konwencji

Art. 38. Przystąpienie do konwencji

Art. 39. Oświadczenie o rozciągnięciu konwencji

Art. 40. Oświadczenie o stosowaniu konwencji do całośCI lub częśCI terytorium

Art. 41. Skutek przystąpienia do konwencji państwa, w którym władza wykonawcza, sądownicza I ustawodawcza są podzielone MIędzy organy centralne I inne organy tego państwa

Art. 42. Zastrzeżenia do konwencji

Art. 43. Data wejścia w życie konwencji

Art. 44. Okres obowiązywania konwencji

Art. 45. Zawiadomienia o zmianach dotyczących konwencji