Ustawa o żegludze śróDLądowej
Art. 36e. Wniosek o przystąpienie do egzaminu

1. Osoba ubiegająca się o przystąpienie do egzaminu, zwana dalej kandydatem składa do właściwej komisji egzaminacyjnej wniosek o przystąpienie do egzaminu wraz z potwierdzonymi kopiami dokumentów potwierdzających spełnienie wymagań do uzyskania dokumentu, którego ma dotyczyć egzamin. Nie później niż na 7 dni przed dniem egzaminu kandydat przedstawia dowód uiszczenia opłaty za egzamin.



2. Wniosek zawiera:1) imię (imiona) i nazwisko kandydata;



2) adres zamieszkania kandydata;



3) przedmiot wniosku, w tym wskazanie rodzaju dokumentu, którego ma dotyczyć egzamin.3. Przed przystąpieniem do egzaminu komisja egzaminacyjna sprawdza, czy kandydat spełnia wymagania konieczne do uzyskania dokumentu, którego ma dotyczyć egzamin.



4. W przypadku niespełnienia wymagań koniecznych do uzyskania dokumentu, którego ma dotyczyć egzamin, komisja egzaminacyjna wzywa kandydata do uzupełnienia braków w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, a w przypadku bezskutecznego upływu terminu zwraca przedłożone dokumenty.



5. Jeżeli wymagania egzaminacyjne konieczne do uzyskania dokumentu kwalifikacyjnego lub szczególnego zezwolenia dla kapitana przewidują egzamin praktyczny, taki egzamin przeprowadza się na statku, którego rodzaj i wyposażenie pozwoli na sprawdzenie wiedzy i umiejętności wymaganych dla dokumentu kwalifikacyjnego lub szczególnego zezwolenia dla kapitana, którego ma dotyczyć egzamin, z tym że w przypadku egzaminu na:1) unijne świadectwo kwalifikacji kapitana żeglugi śródlądowej lub szczególne zezwolenie dla kapitana, o którym mowa w art. 35e szczególne zezwolenie dla kapitana, odpowiednie dla rodzaju żeglugi ust. 1 pkt 2 – egzamin może zostać przeprowadzony również na symulatorze, który uzyskał zatwierdzenie, o którym mowa w art. 36k ocena spełniania standardów dotyczących zatwierdzania symulatorów do egzaminów, do tego rodzaju egzaminu;



2) unijne świadectwo kwalifikacji do wykonywania szczególnych operacji – egzamin może zostać przeprowadzony również na odpowiedniej instalacji nabrzeżnej.6. Do egzaminu nie może przystąpić kandydat:1) niespełniający wymagań koniecznych do uzyskania dokumentu, którego ma dotyczyć egzamin;



2) w stosunku, do którego wydano decyzję, o której mowa w art. 36g cofnięcie dokumentu kwalifikacyjnego lub zezwolenia ust. 1, 2, 5 i 7 – w okresie i w zakresie obowiązywania tej decyzji;



3) nieposiadający dokumentu tożsamości;



4) co do którego na podstawie badania, o którym mowa w ust. 7, ustalono że znajduje się w stanie nietrzeźwości, w stanie po użyciu alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu lub który odmówił poddania się takiemu badaniu, lub nie można było przeprowadzić takiego badania na miejscu;



5) który nie przedstawił dowodu uiszczenia opłaty za egzamin.7. W przypadku podejrzenia, że kandydat znajduje się w stanie nietrzeźwości, w stanie po użyciu alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu przewodniczący komisji wzywa uprawniony organ powołany do ochrony porządku publicznego do przeprowadzenia badania osoby egzaminowanej w celu ustalenia zawartości w organizmie alkoholu lub ustalenia w organizmie obecności środka działającego podobnie do alkoholu.



8. Badanie, o którym mowa w ust. 7, przeprowadza się, w miarę możliwości, na miejscu.



9. Badanie w celu ustalenia zawartości w organizmie alkoholu przeprowadza się przy użyciu urządzeń elektronicznych dokonujących pomiaru stężenia alkoholu w wydychanym powietrzu.



10. Przepisu ust. 9 nie stosuje się, jeżeli stan osoby podlegającej badaniu uniemożliwia jego przeprowadzenie urządzeniem elektronicznym lub osoba ta odmawia poddania się takiemu badaniu. W takim przypadku ustalenie zawartości w organizmie alkoholu następuje na podstawie badania krwi.



11. Warunki oraz sposób przeprowadzania badań w celu ustalenia zawartości w organizmie alkoholu, sposób ich dokumentowania oraz weryfikacji określają przepisy wydane na podstawie art. 47 dokonanie czynu zabronionego po spożyciu alkoholu ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2023 r. poz. 165, 240, 535 i 803).



12. Badanie w celu ustalenia w organizmie obecności środka działającego podobnie do alkoholu przeprowadza się przy użyciu metod niewymagających badania laboratoryjnego.



13. Przepisu ust. 12 nie stosuje się, jeżeli stan osoby podlegającej badaniu uniemożliwia jego przeprowadzenie metodą niewymagającą badania laboratoryjnego albo osoba ta odmawia poddania się takiemu badaniu. W takim przypadku ustalenie w organizmie obecności środka działającego podobnie do alkoholu następuje na podstawie badania krwi lub moczu.



14. Dopuszcza się badanie krwi lub moczu jako następstwo badania przeprowadzonego metodą, o której mowa w ust. 12, albo jeżeli nie ma możliwości wykorzystania tej metody.



15. Wykaz środków działających podobnie do alkoholu oraz warunki i sposób przeprowadzania badań na ich obecność określają przepisy wydane na podstawie art. 129j badanie kierującego na obecność w organizmie środka działającego podobnie jak alkohol ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2023 r. poz. 1047, z późn. zm.).



16. Badanie w celu ustalenia zawartości w organizmie alkoholu lub obecności w organizmie środka działającego podobnie do alkoholu nie może naruszać godności, intymności oraz innych dóbr osobistych osoby badanej.



17. O wyniku badania, o którym mowa w ust. 7, uprawniony organ powołany do ochrony porządku publicznego niezwłocznie informuje przewodniczącego komisji.



18. Na okoliczność nieprzystąpienia osoby do egzaminu z powodu, o którym mowa w ust. 6 pkt 4, przewodniczący komisji sporządza notatkę, którą załącza się do akt sprawy.



19. Notatkę, o której mowa w ust. 18, sporządza się wyłącznie na potrzeby komisji egzaminacyjnej i przechowuje przez okres 5 lat od dnia jej sporządzenia w urzędzie żeglugi śródlądowej, przy którym działa komisja egzaminacyjna. Notatka ta nie może być udostępniana innym osobom i podmiotom, jeżeli uprawnienie takie nie wynika z odrębnych przepisów.



20. Osoba, która nie przystąpiła do egzaminu w związku z koniecznością przeprowadzenia badania, o którym mowa w ust. 7, a którego wynik nie wykazał zawartości w organizmie alkoholu lub obecności w organizmie środka działającego podobnie do alkoholu, może przystąpić do egzaminu w innym terminie, bez konieczności ponownego uiszczenia opłaty za egzamin.



21. Opłata za egzamin uiszczona przez osobę, która odmówiła poddania się badaniu, o którym mowa w ust. 7, albo u której takie badanie potwierdziło zawartość w organizmie alkoholu lub obecność w organizmie środka działającego podobnie do alkoholu, nie podlega zwrotowi.



22. Egzaminator podlega wyłączeniu od przeprowadzenia egzaminu w przypadkach, o których mowa w art. 24 wyłączenie pracownika organu od udziału w postępowaniu ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775 i 803), lub w przypadku gdy z innych przyczyn występuje konflikt interesu.



23. Komisja egzaminacyjna wydaje zaświadczenie o uzyskaniu pozytywnego wyniku z egzaminu z zakresu wymaganej wiedzy i umiejętności, wskazując w nim nazwę dokumentu, którego dotyczył egzamin.



24. Komisja egzaminacyjna na wniosek osoby, która zdała egzamin praktyczny, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, przeprowadzony na symulatorze, wydaje świadectwo potwierdzające zdanie egzaminu praktycznego.



25. Uznaje się świadectwo potwierdzające zdanie egzaminu praktycznego, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, przeprowadzonego na symulatorze, wydane przez właściwy organ innego państwa członkowskiego.

Struktura Ustawa o żegludze śróDLądowej