Ustawa o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki
Art. 4. Katalog pojęć ustawowych

W rozumieniu niniejszej ustawy:1) statek – oznacza urządzenie pływające używane w środowisku morskim, w tym również wodoloty, poduszkowce, statki podwodne, statki rybackie, rekreacyjne jednostki pływające, oraz umocowane i pływające platformy wiertnicze, chyba że powołane w ustawie umowy międzynarodowe stanowią inaczej;

1a) statek rybacki - oznacza statek wyposażony lub wykorzystywany handlowo do łowienia ryb lub innych żyjących w morzu organizmów;

1b) statek sportowy - oznacza statek bez względu na napęd, wykorzystywany w celach sportowych lub rekreacyjnych;

2) armator - oznacza osobę, która przy użyciu własnego lub cudzego statku prowadzi działalność w środowisku morskim we własnym imieniu;

3) kapitan - oznacza osobę kierującą pracą na statku;

4) substancja kontrolowana – oznacza substancję kontrolowaną w rozumieniu art. 3 pkt 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1005/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (Dz. Urz. UE L 286 z 31.10.2009, str. 1, z późn. zm.);

5) paliwo żeglugowe - oznacza każde ropopochodne paliwo płynne przeznaczone do użycia lub używane na statku, w tym paliwo określone normą przenoszącą normę ISO 8217;

6) zanieczyszczenie – oznacza jakąkolwiek emisję lub zrzut ze statku substancji, energii, lub wprowadzenie szkodliwych organizmów wodnych lub patogenów do morza lub atmosfery, podlegających kontroli na podstawie niniejszej ustawy, które mogą spowodować pogorszenie stanu środowiska lub powstanie niebezpieczeństwa dla zdrowia ludzkiego albo zagrożenie dla żywych zasobów i życia w morzu, pogarszać walory rekreacyjne lub też utrudniać inne zgodne z prawem użytkowanie morza;

7) fluorowane gazy cieplarniane – oznaczają fluorowane gazy cieplarniane w rozumieniu art. 2 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 517/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie fluorowanych gazów cieplarnianych i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 842/2006 (Dz. Urz. UE L 150 z 20.05.2014, str. 195, z późn. zm.);

8) system obiegu paliwa na statku – oznacza system dystrybucji, filtracji i oczyszczania paliwa, a także dostarczania paliwa ze zbiorników paliwowych do urządzeń spalania paliwa;

9) THETIS-EU – oznacza unijny system informacji, opracowany i obsługiwany przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Morskiego, zwaną dalej „EMSA”, będący platformą do raportowania i wymiany informacji o wynikach kontroli przeprowadzanych zgodnie z przepisami: niniejszej ustawy, ustawy z dnia 12 maja 2022 r. o portowych urządzeniach do odbioru odpadów ze statków (Dz. U. poz. 1250), decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2015/253 z dnia 16 lutego 2015 r. ustanawiającej zasady dotyczące pobierania próbek i sprawozdawczości na podstawie dyrektywy Rady 1999/32/WE w zakresie zawartości siarki w paliwach żeglugowych (Dz. Urz. UE L 41 z 17.02.2015, str. 55), zwanej dalej „decyzją 2015/253”, oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/757 z dnia 29 kwietnia 2015 r. w sprawie monitorowania, raportowania i weryfikacji emisji dwutlenku węgla z transportu morskiego oraz zmiany dyrektywy 2009/16/WE (Dz. Urz. UE L 123 z 19.05.2015, str. 55, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 2015/757”, wykorzystującą informacje z systemów SafeSeaNet;

10) wody balastowe – oznaczają wody wraz z zawiesiną pobrane przez statek w celu kontrolowania przegłębienia, przechyłu, zanurzenia, stateczności lub naprężeń statku;

11) osady – oznaczają materię wytrąconą w wodach balastowych statku;

12) postępowanie z wodami balastowymi – oznacza procesy mechaniczne, fizyczne, chemiczne i biologiczne stosowane pojedynczo bądź w kombinacjach w celu usunięcia, unieszkodliwienia lub uniknięcia poboru bądź zrzutu szkodliwych organizmów wodnych i patogenów w wodach balastowych i osadach;

13) szkodliwe organizmy wodne i patogeny – oznaczają organizmy wodne i patogeny, które po wprowadzeniu do morza, wliczając w to ujścia rzek lub do cieków wody słodkiej, mogą stwarzać zagrożenie dla środowiska, zdrowia ludzkiego, mienia lub zasobów, niekorzystnie wpływać na różnorodność biologiczną lub utrudniać inne zgodne z prawem sposoby wykorzystywania morza;

14) port lub przystań morska – oznacza port lub przystań morską w rozumieniu art. 2 katalog pojęć ustawowych pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich (Dz. U. z 2022 r. poz. 1624 oraz z 2023 r. poz. 261) oraz przystań plażową w rozumieniu art. 2 stosowanie przepisów ustawy pkt 2a tej ustawy, z uwzględnieniem kotwicowisk wchodzących w skład ich infrastruktury;

15) odpady ze statków – oznacza odpady ze statków w rozumieniu art. 5 pkt 5 ustawy z dnia 12 maja 2022 r. o portowych urządzeniach do odbioru odpadów ze statków;

16) portowe urządzenia do odbioru odpadów ze statków – oznacza portowe urządzenia do odbioru odpadów ze statków w rozumieniu art. 5 pkt 9 ustawy z dnia 12 maja 2022 r. o portowych urządzeniach do odbioru odpadów ze statków;

17) rekreacyjna jednostka pływająca – oznacza statek o długości kadłuba wynoszącej 2,5 m lub większej, bez względu na jego napęd, wykorzystywany w celach sportowych lub rekreacyjnych;

18) dostateczna pojemność magazynowania – oznacza wystarczającą ilość miejsca do przechowywania odpadów ze statków na statku od wypłynięcia z portu lub przystani morskiej do zawinięcia do następnego portu lub przystani morskiej, z uwzględnieniem odpadów ze statków, które prawdopodobnie zostaną wytworzone podczas rejsu;

19) ustalony harmonogram podróży – oznacza ruch oparty o opublikowany lub planowany rozkład wypłynięć i wpłynięć statku do określonych portów lub przystani morskich albo odcinki podróży o charakterze cyklicznym;

20) regularne zawinięcia do portów lub przystani morskich – oznacza powtarzające się podróże tego samego statku o stałym charakterze między określonymi portami lub przystaniami morskimi albo serię rejsów z i do tego samego portu lub przystani morskiej bez pośrednich zawinięć;

21) częste zawinięcia do portów lub przystani morskich – oznacza zawinięcia statku w tym samym porcie lub przystani morskiej co najmniej raz na dwa tygodnie;

22) Krajowy Pojedynczy Punkt Kontaktowy – oznacza Krajowy Pojedynczy Punkt Kontaktowy, o którym mowa w art. 91 Narodowy System SafeSeaNet ust. 1a ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. z 2022 r. poz. 515, 1604, 2185 i 2687 oraz z 2023 r. poz. 261);

23) Narodowy System SafeSeaNet – Narodowy System Monitorowania Ruchu Statków i Przekazywania Informacji, o którym mowa w art. 91 Narodowy System SafeSeaNet ust. 1 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim;

24) GISIS – oznacza Światowy Zintegrowany System Informacji Żeglugowej ustanowiony przez Międzynarodową Organizację Morską.

Struktura Ustawa o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki

Rozdział 1. Przepisy ogólne

Art. 1. Prawne regulacje zapobiegania zanieczyszczaniu morza przez statki

Art. 2. Stosowanie przepisów ustawy

Art. 3. Wyłączenie stosowania przepisów ustawy

Art. 4. Katalog pojęć ustawowych

Rozdział 2. Zanieczyszczenia ze statków oraz inspekcja statku

Art. 5. Konwencje w sprawach zapobiegania zanieczyszczaniu morza

Art. 6. Wymogi wobec statku w zakresie zapobiegania zanieczyszczaniu morza

Art. 7. Przeglądy I inspekcje statku

Art. 8. MIędzynarodowe świadectwa spełniania wymogów przez statek

Art. 8a. Krajowy administrator thetis-eu

Art. 8b. Zamieszczanie w thetis-eu informacji o wynikach inspekcji

Art. 9. Obowiązki kapitana statku

Art. 9a. Zakaz spalania odpadów

Art. 10. Informowanie o zamiarze zdania odpadów ze statku I ich zdawanie

Art. 10a. Obowiązek informowania o przewożonych ładunkach niebezpiecznych lub zanieczyszczających

Art. 10b. Deklaracja załadowcy o towarach niebezpiecznych

Art. 11. Obowiązek informowania o zanieczyszczeniu lub zagrożeniu zanieczyszczeniem

Art. 12. Obowiązek podjęcia działań dla zapobieżenia, ograniczenia I usunięcia zanieczyszczenia

Art. 13. Obowiązek powiadomienia o wypadku lub uszkodzeniach statku

Art. 13a. Wymóg posiadania odpowiednich kwalifikacji

Art. 13b. Raport w sprawie oceny przestrzegania przepisów

Art. 13c. Zakaz używania paliwa niespełniającego wymagań

Art. 13da. Warunki przeprowadzenia testów metod redukcji emisji

Art. 13db. Pozwolenie na przeprowadzenie testów metod redukcji emisji

Art. 13dc. Odmowa wydania pozwolenia na przeprowadzenie testów metod redukcji emisji

Art. 13dd. Cofnięcie pozwolenia na przeprowadzenie testów metod redukcji emisji

Art. 13de. Stosowanie podczas testów paliwa żeglugowego niespełniającego wymagań

Art. 13df. Udostępnianie wyników testów metod redukcji emisji

Art. 13dg. Zatwierdzenie metod redukcji emisji

Art. 13e. Ewidencja dostawców paliwa dla statków

Art. 13f. Obowiązki dostawcy oraz kapitana statku w zakresie dostaw paliwa na statek

Art. 13g. Inspekcje w zakresie zawartośCI siarki w paliwie żeglugowym

Art. 13h. Używanie węglowodorów wydobywanych przez platformę lub urządzenie wiertnicze jako paliwa

Art. 13i. Obowiązki podmiotu nakładającego lub usuwającego szkodliwe pokrycia przeciwporostowe

Art. 13j. Informacje w zakresie gospodarki morskiej przekazywane innym organom

Art. 13k. Zapewnienie zgodnośCI statków z wymogami dotyczącymi monitorowania I raportowania

Art. 13l. Przedkładanie raportu emisji dyrektorowi urzędu morskiego

Art. 13m. Zadania dyrektora urzędu morskiego

Art. 14. Rozporządzenia w sprawie szczegółowych przepisów w zakresie zapobiegania zanieczyszczaniu morza przez statki

Rozdział 3. Zatapianie ze statków odpadów I innych substancji

Art. 15. Zatapianie odpadów I innych substancji ze statków

Art. 16. Zakaz zatapiania odpadów na określonych obszarach morskich

Art. 17. Zatapianie lub ładowanie na statki na terytorium rp odpadów lub substancji do zatopienia

Art. 18. Zezwolenie na zatapianie lub ładowanie odpadów lub substancji do zatopienia

Art. 19. Zgłoszenie dokonania zatopienia

Art. 20. Informowanie organizacji MIędzynarodowych o wydanych zezwoleniach I dokonanych zatopieniach

Rozdział 3a. Postępowanie z wodami balastowymi I osadami

Art. 20a. Wyłączenie stosowania przepisów konwencji bwm

Art. 20b. Zrzut do morza wóD balastowych niespełniających wymogów konwencji bwm

Art. 20c. Wyłączenie stosowania załącznika do konwencji bwm

Art. 20d. Zwolnienie w zakresie wymogów konwencji bwm

Art. 20e. Obowiązki podmiotu dokonującego czyszczenia lub naprawy zbiorników wóD balastowych

Art. 20f. Informacja o aktualnej ilośCI wóD balastowych na statku I przeprowadzonych operacji balastowych

Rozdział 4. Zwalczanie zanieczyszczeń morza I współpraca MIędzynarodowa w tym zakresie

Art. 21. Postępowanie dyrektora urzędu morskiego w razie zanieczyszczenia lub zagrożenia zanieczyszczeniem morza

Art. 22. Współpraca MIędzynarodowa w zakresie zwalczania zanieczyszczeń morza

Art. 23. Obowiązek przekazania informacji o zanieczyszczeniu

Art. 23a. Morska służba poszukiwania I ratownictwa

Art. 23b. Plany zwalczania zagrożeń I zanieczyszczeń wóD portowych

Art. 24. Rozporządzenie w sprawie organizacji zwalczania zagrożeń I zanieczyszczeń na morzu

Art. 25. Uprawnienia ministra w razie poważnego zanieczyszczenia lub poważnego zagrożenia zanieczyszczeniem morza

Rozdział 5. Nadzór nad statkami

Art. 26. Uprawnienia nadzorcze dyrektora urzędu morskiego

Art. 27. Uprawnienia dyrektora urzędu morskiego

Art. 28. Inspekcja statku o przynależnośCI do państwa strony konwencji marpol

Art. 28a. Postępowanie w razie negatywnego wyniku inspekcji

Rozdział 6. Zasady postępowania dyrektora urzędu morskiego

Art. 29. Przesłanki wszczęcia postępowania w odniesieniu do statku

Art. 30. Postępowanie w odniesieniu do statku o obcej przynależnośCI na wniosek organu innego państwa

Art. 31. Przesłanki wszczęcia postępowania w odniesieniu do statku o obcej przynależnośCI

Art. 32. Obowiązki dyrektora urzędu morskiego w razie otrzymania informacji o zanieczyszczeniu lub zatopieniu odpadów

Art. 33. Obowiązki informacyjne dyrektora urzędu morskiego

Art. 34. Obowiązki dyrektora urzędu morskiego w toku postępowania o naruszenie postanowień ustawy

Art. 34a. Powiadomienie o zastosowanych sankcjach za niewykonanie obowiązków dotyczących monitorowania I raportowania

Art. 34b. Nakaz opuszczenia portu przez statek o obcej przynależnośCI

Art. 34c. Przekazanie kopii decyzji kończącej postępowanie

Art. 35. Odesłanie do przepisów kodeksu postępowania administracyjnego

Rozdział 6a. Przepisy karne

Art. 35a. Odpowiedzialność karna za usuwanie ze statku szkodliwych substancji ciekłych

Rozdział 7. Kary pieniężne

Art. 36. Kara pieniężna dla armatora za zanieczyszczenia środowiska morskiego

Art. 36a. Kara pieniężna dla armatora za niewykonywanie obowiązków przewidzianych w ustawie

Art. 36aa. Kary pieniężne dla armatora za naruszenie przepisów ustawy I rozporządzenia

Art. 36b. Kara pieniężna dla załadowcy za brak deklaracji o towarach niebezpiecznych

Art. 36c. Kara pieniężna dla dostawcy paliwa dla statku

Art. 37. Kara pieniężna dla członków załogi statku za naruszenie przepisów ustawy

Art. 37a. Kara pieniężna za naruszenie przepisów ue

Art. 37b. Kara pieniężna za nieprzestrzeganie warunków zwolnienia określonych w konwencji bwm

Art. 37c. Kara pieniężna za niewykonywanie obowiązków w zakresie planów zwalczania zagrożeń I zanieczyszczeń wóD portowych

Art. 38. Odesłanie do przepisów ustawy o obszarach morskich rzeczypospolitej polskiej I administracji morskiej

Art. 38a. Wyłączenie odpowiedzialnośCI armatora

Rozdział 8. Zmiany w przepisach obowiązujących I przepisy końcowe

Art. 39. Zmiana ustawy - prawo wodne

Art. 40. Zmiana ustawy o obszarach morskich rzeczypospolitej polskiej I administracji morskiej

Art. 41. Wejście ustawy w życie