Każde Państwo może w chwili podpisywania, ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia złożyć oświadczenie, że niniejsza konwencja będzie rozciągała się na wszystkie terytoria, za których stosunki zagraniczne jest ono odpowiedzialne, albo na jedno lub więcej z nich. Oświadczenie takie staje się skuteczne z chwilą wejścia w życie konwencji w stosunku do tego Państwa.
Następnie, w każdym czasie, takie rozciągnięcie powinno być notyfikowane Ministerstwu Spraw Zagranicznych Niderlandów.
Rozciągnięcie będzie skuteczne w stosunkach między Umawiającymi się Państwami, które nie zgłosiły zastrzeżeń przeciwko niemu w ciągu dwunastu miesięcy po otrzymaniu notyfikacji wymienionej w punkcie 4 art. 37 notyfikacja konwencji, a terytorium lub terytoriami, za których stosunki zagraniczne dane Państwo jest odpowiedzialne i w odniesieniu do których notyfikacja została dokonana.
Zastrzeżenie takie może być także zgłoszone po tym rozciągnięciu przez każde Państwo członkowskie w chwili ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia konwencji.
Zastrzeżenia te będą notyfikowane Ministerstwu Spraw Zagranicznych Niderlandów.
Struktura Konwencja sporządzona w hadze dnia 2 października 1973 r. O uznawaniu I wykonywaniu orzeczeń odnoszących się do obowiązków alimentacyjnych
Rozdział I zakres stosowania konwencji
Art. 1. Zakres stosowania konwencji
Art. 2. Stosowanie konwencji do orzeczeń I ugóD
Art. 3. Ograniczenie skutecznośCI konwencji stosowanej do orzeczeń lub ugóD
Rozdział II warunki uznawania I wykonalnośCI orzeczeń
Art. 4. Warunki uznawania I wykonalnośCI orzeczeń
Art. 5. Przesłanki odmowy uznawania lub wykonania orzeczenia
Art. 6. Warunki uznanie lub wykonania orzeczenia zaocznego
Art. 7. Jurysdykcja organu państwa pochodzenia
Art. 8. Uznanie jurysdykcji orzekających organów
Art. 9. Związanie organu państwa wezwanego ustaleniami państwa pochodzenia
Art. 10. Stosowanie konwencji do orzeczenia dotyczącego kilku żądań pozwu o alimenty
Art. 11. Wykonanie orzeczenia nakazującego okresowe płacenie alimentów
Art. 12. Zakaz merytorycznego badania orzeczenia przez organ państwa wezwanego
Rozdział III postępowanie w sprawach o uznanie I stwierdzenie wykonalnośCI orzeczeń
Art. 13. Prawo państwa wezwanego jako właściwe w postępowaniu o uznanie lub wykonanie orzeczenia
Art. 14. Prawo żądania w każdym czasie częściowego uznania lub wykonania orzeczenia
Art. 15. Uprawnienia wierzyciela alimentacyjnego w postępowaniu w państwie wezwanym
Art. 16. Zakaz żądania zabezpieczenia opłat I wydatków związanych z postępowaniem
Art. 17. Dokumenty wymagane od strony ubiegającej się o uznanie lub wykonanie orzeczenia
Rozdział IV postanowienia uzupełniające dotyczące instytucji publicznych
Art. 18. Warunki uznania I wykonania orzeczenia wydanego na podstawie pozwu instytucji publicznej
Art. 21. Warunki wykonania ugóD wykonalnych w państwie pochodzenia
Rozdział VI postanowienia różne
Art. 23. Stosowanie innych umów MIędzynarodowych lub przepisów państwa wezwanego
Art. 24. Stosowanie konwencji a data wydania orzeczenia
Art. 26. Prawo nieuznawania I niewykonywania niektórych orzeczeń I ugóD
Art. 28. Różne systemy prawne w jednostkach terytorialnych umawiającego się państwa
Art. 29. Zastąpienie konwencji haskiej z 1958r
Rozdział VII postanowienia końcowe
Art. 30. Ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie konwencji
Art. 31. Przystąpienie do konwencji
Art. 32. Rozciągnięcie konwencji
Art. 33. Oświadczenie o zakresie terytorialnym stosowania konwencji
Art. 34. Zastrzeżenia do konwencji
Art. 35. Data wejścia w życie konwencji