Konwencja sporządzona w hadze dnia 2 października 1973 r. O uznawaniu I wykonywaniu orzeczeń odnoszących się do obowiązków alimentacyjnych
Art. 36. Okres obowiązywania konwencji

Niniejsza konwencja będzie obowiązywała przez pięć lat od chwili jej wejścia w życie zgodnie z ustępem pierwszym art. 35 data wejścia w życie konwencji, również w stosunku do Państw, które ją potem ratyfikowały, przyjęły, zatwierdziły lub do niej przystąpiły.



W braku wypowiedzenia odnawia się ona milcząco na pięć lat po upływie każdych pięciu lat.



Wypowiedzenie notyfikuje się Ministerstwu Spraw Zagranicznych Niderlandów najpóźniej na sześć miesięcy przed upływem każdego okresu pięcioletniego. Wypowiedzenie może być ograniczone do niektórych terytoriów, do których konwencja ma zastosowanie.



Wypowiedzenie staje się skuteczne tylko w stosunku do Państwa, które ją złożyło. Konwencja pozostaje w mocy w stosunku do pozostałych Umawiających się Państw.

Struktura Konwencja sporządzona w hadze dnia 2 października 1973 r. O uznawaniu I wykonywaniu orzeczeń odnoszących się do obowiązków alimentacyjnych

Rozdział I zakres stosowania konwencji

Art. 1. Zakres stosowania konwencji

Art. 2. Stosowanie konwencji do orzeczeń I ugóD

Art. 3. Ograniczenie skutecznośCI konwencji stosowanej do orzeczeń lub ugóD

Rozdział II warunki uznawania I wykonalnośCI orzeczeń

Art. 4. Warunki uznawania I wykonalnośCI orzeczeń

Art. 5. Przesłanki odmowy uznawania lub wykonania orzeczenia

Art. 6. Warunki uznanie lub wykonania orzeczenia zaocznego

Art. 7. Jurysdykcja organu państwa pochodzenia

Art. 8. Uznanie jurysdykcji orzekających organów

Art. 9. Związanie organu państwa wezwanego ustaleniami państwa pochodzenia

Art. 10. Stosowanie konwencji do orzeczenia dotyczącego kilku żądań pozwu o alimenty

Art. 11. Wykonanie orzeczenia nakazującego okresowe płacenie alimentów

Art. 12. Zakaz merytorycznego badania orzeczenia przez organ państwa wezwanego

Rozdział III postępowanie w sprawach o uznanie I stwierdzenie wykonalnośCI orzeczeń

Art. 13. Prawo państwa wezwanego jako właściwe w postępowaniu o uznanie lub wykonanie orzeczenia

Art. 14. Prawo żądania w każdym czasie częściowego uznania lub wykonania orzeczenia

Art. 15. Uprawnienia wierzyciela alimentacyjnego w postępowaniu w państwie wezwanym

Art. 16. Zakaz żądania zabezpieczenia opłat I wydatków związanych z postępowaniem

Art. 17. Dokumenty wymagane od strony ubiegającej się o uznanie lub wykonanie orzeczenia

Rozdział IV postanowienia uzupełniające dotyczące instytucji publicznych

Art. 18. Warunki uznania I wykonania orzeczenia wydanego na podstawie pozwu instytucji publicznej

Art. 19. Legitymacja instytucji publicznej do wystąpienia o uznanie lub wykonanie orzeczenia w miejsce wierzyciela

Art. 20. Dokumenty wymagane od instytucji publicznej ubiegającej się o uznanie lub wykonanie orzeczenia

Rozdział V ugody

Art. 21. Warunki wykonania ugóD wykonalnych w państwie pochodzenia

Rozdział VI postanowienia różne

Art. 22. Transfer pieniędzy z tytułu alimentów lub na pokrycie opłat lub wydatków związanych z roszczeniem

Art. 23. Stosowanie innych umów MIędzynarodowych lub przepisów państwa wezwanego

Art. 24. Stosowanie konwencji a data wydania orzeczenia

Art. 25. Rozciągnięcie postanowień konwencji na dokumenty urzędowe uzyskane I wykonalne w państwie pochodzenia

Art. 26. Prawo nieuznawania I niewykonywania niektórych orzeczeń I ugóD

Art. 27. Dwa lub więcej systemów prawnych w przedmiocie obowiązków alimentacyjnych w umawiającym się państwie

Art. 28. Różne systemy prawne w jednostkach terytorialnych umawiającego się państwa

Art. 29. Zastąpienie konwencji haskiej z 1958r

Rozdział VII postanowienia końcowe

Art. 30. Ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie konwencji

Art. 31. Przystąpienie do konwencji

Art. 32. Rozciągnięcie konwencji

Art. 33. Oświadczenie o zakresie terytorialnym stosowania konwencji

Art. 34. Zastrzeżenia do konwencji

Art. 35. Data wejścia w życie konwencji

Art. 36. Okres obowiązywania konwencji

Art. 37. Notyfikacja konwencji