Konwencja o prawach dziecka przyjęta przez zgromadzenie ogólne narodów zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r
Art. 23. Prawa dziecka niepełnosprawnego

1. Państwa-Strony uznają, że dziecko psychicznie lub fizycznie niepełnosprawne powinno mieć zapewnioną pełnię normalnego życia w warunkach gwarantujących mu godność, umożliwiających osiągnięcie niezależności oraz ułatwiających aktywne uczestnictwo dziecka w życiu społeczeństwa.

2. Państwa-Strony uznają prawo dziecka niepełnosprawnego do szczególnej troski i będą sprzyjały oraz zapewniały, stosownie do dostępnych środków, rozszerzanie pomocy udzielanej uprawnionym do niej dzieciom oraz osobom odpowiedzialnym za opiekę nad nimi. Pomoc taka będzie udzielana na wniosek tych osób i będzie stosowna do warunków dziecka oraz sytuacji rodziców lub innych osób, które się nim opiekują.

3. Uznając szczególne potrzeby dziecka niepełnosprawnego, pomoc, o której mowa w ustępie 2 niniejszego artykułu, będzie udzielana bezpłatnie tam, gdzie jest to możliwe, z uwzględnieniem zasobów finansowych rodziców bądź innych osób opiekujących się dzieckiem, i ma zapewnić, aby niepełnosprawne dziecko posiadało skuteczny dostęp do oświaty, nauki, opieki zdrowotnej, opieki rehabilitacyjnej, przygotowania zawodowego oraz możliwości rekreacyjnych, realizowany w sposób prowadzący do osiągnięcia przez dziecko jak najwyższego stopnia zintegrowania ze społeczeństwem oraz osobistego rozwoju, w tym jego rozwoju kulturalnego i duchowego.

4. Państwa-Strony będą sprzyjać, w duchu współpracy międzynarodowej, wymianie odpowiednich informacji w zakresie profilaktyki zdrowotnej oraz leczenia medycznego, psychologicznego i funkcjonalnego dzieci niepełnosprawnych, w tym rozpowszechnianiu i umożliwianiu dostępu do informacji dotyczących metod rehabilitacji oraz kształcenia i przygotowania zawodowego, w celu umożliwienia Państwom-Stronom poprawy ich możliwości i kwalifikacji oraz w celu wzbogacenia ich doświadczeń w tych dziedzinach. W związku z tym potrzeby krajów rozwijających się będą uwzględniane w sposób szczególny.

Struktura Konwencja o prawach dziecka przyjęta przez zgromadzenie ogólne narodów zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r

Część I

Art. 1. Dziecko w rozumieniu konwencji

Art. 2. Zakaz dyskryminacji

Art. 3. Obowiązek zapewnienia dziecku ochrony I opieki

Art. 4. Realizacja postanowień konwencji

Art. 5. Poszanowanie praw I obowiązków rodziny

Art. 6. Prawo do życia I rozwoju

Art. 7. Prawo do otrzymania imienia, uzyskania obywatelstwa, poznania rodziców I pozostawania pod ich opieką

Art. 8. Prawo do zachowania tożsamośCI

Art. 9. Prawo do wychowywania w rodzinie I kontaktów z rodzicami

Art. 10. Prawo do połączenia z rodziną

Art. 11. Zwalczanie nielegalnego transferu dzieci I ich nielegalnego wywozu za granicę

Art. 12. Prawo do wyrażania własnych pogląDów I występowania we własnych sprawach

Art. 13. Prawo do swobodnej wypowiedzi

Art. 14. Prawo do swobody myśLI, sumienia I wyznania

Art. 15. Prawo zrzeszania się I zgromadzeń w celach pokojowych

Art. 16. Prawo do ochrony życia prywatnego, rodzinnego I domowego

Art. 17. Prawo do informacji

Art. 18. Odpowiedzialność za wychowanie I rozwój dziecka

Art. 19. Prawo do wolnośCI od przemocy

Art. 20. Opieka zastępcza

Art. 21. System adopcji

Art. 22. Ochrona I pomoc humanitarna

Art. 23. Prawa dziecka niepełnosprawnego

Art. 24. Prawo do ochrony zdrowia

Art. 25. Prawa dziecka umieszczonego w zakładzie w celach opieki, ochrony bąDź leczenia

Art. 26. Prawo do zabezpieczenia społecznego

Art. 27. Prawo do odpowiedniego poziomu życia

Art. 28. Prawo do nauki

Art. 29. Ukierunkowanie nauki dziecka

Art. 30. Prawa dziecka należącego do mniejszośCI etnicznych, religijnych lub językowych

Art. 31. Prawo do wypoczynku I czasu wolnego

Art. 32. Prawo do ochrony przed wyzyskiem ekonomicznym

Art. 33. Ochrona przed narkotykami I substancjami psychotropowymi

Art. 34. Ochrona przed wyzyskiem seksualnym

Art. 35. Przeciwdziałanie uprowadzeniom, sprzedaży lub handlowi dziećMI

Art. 36. Obrona przed innymi formami wyzysku

Art. 37. Ochrona przed torturowaniem, poniżającym traktowaniem lub karaniem

Art. 38. Respektowanie MIędzynarodowego prawa humanitarnego odnoszących się do dzieci w przypadku konfliktu zbrojnego

Art. 39. Rehabilitacja I reintegracja

Art. 40. Prawa dziecka podejrzanego, oskarżonego lub uznanego winnym pogwałcenia prawa karnego

Art. 41. Konwencja a postanowienia innych aktów

Część II

Art. 42. Rozpowszechnianie informacji o konwencji

Art. 43. Komitet praw dziecka

Art. 44. Sprawozdania z realizacji konwencji

Art. 45. Współpraca w realizacji konwencji

Część III

Art. 46. Podpisanie konwencji

Art. 47. Ratyfikacja konwencji

Art. 48. Przystąpienie do konwencji

Art. 49. Wejście konwencji w życie

Art. 50. Poprawki do konwencji

Art. 51. Zastrzeżenia do konwencji

Art. 52. Wypowiedzenie konwencji

Art. 53. Depozytariusz konwencji

Art. 54. Podpisy