Ustawa o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych I innych substancji
Art. 16d. Propozycje dodatkowych działań I środków w celu ograniczania zanieczyszczenie powietrza

1. Minister właściwy do spraw klimatu informuje właściwych ministrów w zakresie ich właściwości, że zgodnie z inwentaryzacją emisji, o której mowa w art. 11 roczne inwentaryzacje emisji gazów cieplarnianych i innych substancji ust. 1 pkt 3, przyjęty w Krajowym programie ograniczania zanieczyszczenia powietrza poziom redukcji emisji substancji wynikający ze ścieżki redukcji emisji nie został osiągnięty lub zachodzi ryzyko, że nie zostanie osiągnięty.



2. Właściwi ministrowie w zakresie swojej właściwości opracowują propozycje dodatkowych działań i środków, o których mowa w art. 16b Krajowy program ograniczania zanieczyszczenia powietrza ust. 14, i przekazują je ministrowi właściwemu do spraw klimatu w terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania informacji, o której mowa w ust. 1.



3. W przypadkach, w których:1) nieosiągnięcie wymaganego poziomu redukcji emisji danej substancji jest następstwem wyjątkowo chłodnej zimy lub wyjątkowo suchego lata, a średnia roczna wielkość emisji tej substancji wykazywana w inwentaryzacji, o której mowa w art. 11 roczne inwentaryzacje emisji gazów cieplarnianych i innych substancji ust. 1 pkt 3, za dany rok, rok poprzedzający i rok kolejny nie przekracza wartości krajowych rocznych emisji, albo



2) osiągnięcie wymaganego poziomu redukcji emisji danej substancji w danym roku nie jest możliwe pomimo zrealizowania wszystkich racjonalnych pod względem kosztów środków oraz jeżeli:



a) co najmniej jedno zobowiązanie w zakresie redukcji emisji substancji zostało określone na poziomie wyższym niż racjonalna pod względem kosztów redukcja określona w sprawozdaniu nr 16, o którym mowa w art. 5 roczne sprawozdanie Krajowego Ośrodka ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2284 z dnia 14 grudnia 2016 r. w sprawie redukcji krajowych emisji niektórych rodzajów zanieczyszczeń atmosferycznych, zmiany dyrektywy 2003/35/WE oraz uchylenia dyrektywy 2001/81/WE (Dz. Urz. UE L 344 z 17.12.2016, str. 1), zwanej dalej „dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2284”, oraz



b) przekroczenie poziomu krajowych zobowiązań w zakresie redukcji emisji substancji wskazanego w załączniku nr 3 do ustawy zostanie co roku zrekompensowane przez równoważną redukcję emisji innego zanieczyszczenia określonego w tym załączniku, albo3) nieosiągnięcie wymaganego poziomu redukcji emisji danej substancji wynika z nagłego i wyjątkowego zakłócenia lub spadku mocy w systemie wytwarzania lub dostawy energii elektrycznej lub ciepła, którego nie można było w sposób racjonalny przewidzieć, oraz jeżeli można wykazać, że:



a) podjęto wszelkie racjonalne działania obejmujące wdrożenie nowych środków i strategii w celu spełnienia krajowych zobowiązań w zakresie redukcji emisji substancji i że działania te będą nadal podejmowane, tak aby okres, w którym te zobowiązania nie są spełniane, był jak najkrótszy, oraz



b) wdrożenie dodatkowych środków i strategii oprócz wskazanych w lit. a pociągałoby za sobą nieproporcjonalne koszty i poważnie zagrażałoby krajowemu bezpieczeństwu energetycznemu lub powodowałoby duże ryzyko ubóstwa energetycznego dla znacznej części ludności



– przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się.4. Odstępstwa, o których mowa w ust. 3:1) pkt 2 – mogą być stosowane nie dłużej niż przez 5 kolejnych lat,



2) pkt 3 – mogą być stosowane nie dłużej niż przez 3 kolejne lata



– od dnia rozpoczęcia ich stosowania.5. Jeżeli z inwentaryzacji emisji, o której mowa w art. 11 roczne inwentaryzacje emisji gazów cieplarnianych i innych substancji ust. 1 pkt 3, wynika, że wielkość emisji substancji, dla której zostały określone krajowe zobowiązania w zakresie redukcji emisji, przekracza poziom wyznaczony poziomem tych zobowiązań, a przekroczenie to jest następstwem zastosowania usprawnionych metod w zakresie inwentaryzacji emisji, zaktualizowanych zgodnie z wiedzą naukową, opracowuje się skorygowaną inwentaryzację emisji.



6. Krajowy ośrodek opracowuje skorygowaną inwentaryzację emisji, o której mowa w ust. 5, zgodnie z metodami dotyczącymi korekt inwentaryzacji emisji określonymi w załączniku nr 2 do ustawy, przyjmując na potrzeby opracowania korekty, że zobowiązania w zakresie redukcji emisji na lata 2020–2029 zostały określone w dniu 4 maja 2012 r.



7. Począwszy od 2025 r., skorygowaną inwentaryzację emisji, o której mowa w ust. 5, opracowuje się z uwzględnieniem aktualnych wskaźników emisji lub metod stosowanych do wyznaczenia emisji ze szczególnych kategorii źródeł, jeżeli pozwalają na dokładniejsze określenie emisji niż normy wynikające z przepisów prawa Unii Europejskiej w dziedzinie ochrony powietrza zamieszczonych na liście, o której mowa w art. 14 realizacja programów i projektów dotyczących ochrony środowiska ust. 3 lit. b dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2284.



8. Po przekazaniu przez Krajowy ośrodek skorygowanej inwentaryzacji emisji, o której mowa w ust. 5, minister właściwy do spraw klimatu przekazuje ją Komisji Europejskiej w terminie do dnia 15 lutego danego roku sprawozdawczego, informując o znaczącej różnicy w zakresie wskaźników emisji.



9. Minister właściwy do spraw klimatu w terminie do dnia 15 lutego roku, za który jest opracowywana inwentaryzacja, o której mowa w art. 11 roczne inwentaryzacje emisji gazów cieplarnianych i innych substancji ust. 1 pkt 3, informuje Komisję Europejską o zastosowaniu odstępstw, o których mowa w ust. 3 lub 5, wskazując zanieczyszczenia, dla których poziom krajowych zobowiązań w zakresie redukcji emisji nie zostanie dotrzymany.



10. Zastosowanie odstępstwa, o którym mowa w ust. 3 lub 5, uznaje się za skuteczne, jeżeli Komisja Europejska nie zgłosi zastrzeżeń w terminie 9 miesięcy od dnia otrzymania informacji, o której mowa w ust. 9.



11. W przypadku uznania przez Komisję Europejską, że warunki zastosowania odstępstw, o których mowa w ust. 3 lub 5 nie zostały spełnione, ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.

Struktura Ustawa o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych I innych substancji

Rozdział 1. Przepisy ogólne

Art. 1. Zakres regulacji ustawy

Art. 2. Objaśnienie pojęć

Rozdział 2. Krajowy ośrodek bilansowania I zarządzania emisjami

Art. 3. Zadania krajowego ośrodka bilansowania I zarządzania emisjami

Art. 4. Powierzenie wykonywania zadań krajowego ośrodka instytutowi ochrony środowiska w warszawie

Art. 5. Roczne sprawozdanie krajowego ośrodka

Rozdział 3. Krajowy system bilansowania I prognozowania emisji

Art. 6. Krajowy system bilansowania I prognozowania emisji

Art. 6a. Informacje jednostkowe w zestawieniach I raportach

Art. 7. Raport w sprawie emisji podmiotu korzystającego ze środowiska

Art. 7a. Udostępnianie informacji I danych z krajowej bazy

Art. 8. Analiza informacji zawartych w raportach podmiotu korzystającego ze środowiska

Art. 9. Prognozy zmian aktywnośCI dla niektórych sektorów gospodarki

Art. 10. Krajowy raport o wielkościach emisji gazów cieplarnianych I innych substancji

Art. 11. Roczne inwentaryzacje emisji gazów cieplarnianych I innych substancji

Art. 11b. Projekty raportów w zakresie wypełniania zobowiązań dotyczących ochrony klimatu lub powietrza

Art. 11c. Udostępnianie krajowemu ośrodkowi informacji I danych przez prezesa głównego urzędu statystycznego

Art. 12. Prognozy wielkośCI emisji gazów cieplarnianych I innych substancji

Rozdział 4. Zarządzanie emisjami gazów cieplarnianych I innych substancji

Art. 13. System zarządzania emisjami gazów cieplarnianych I innych substancji

Art. 14. Realizacja programów I projektów dotyczących ochrony środowiska

Art. 15. Krajowy plan redukcji emisji

Art. 16. Sektorowy plan redukcji emisji

Art. 16a. Krajowe zobowiązania w zakresie redukcji emisji substancji

Art. 16b. Krajowy program ograniczania zanieczyszczenia powietrza

Art. 16c. ścieżka redukcji emisji

Art. 16d. Propozycje dodatkowych działań I środków w celu ograniczania zanieczyszczenie powietrza

Art. 16e. Informacje dotyczące stosowanych działań I środków z krajowego programu ograniczania zanieczyszczenia powietrza

Rozdział 5. (uchylony)

Rozdział 6. Obrót I zarządzanie jednostkami kioto

Art. 18. Zarządzanie jednostkami kioto

Art. 18a. Rachunki utrzymywania jednostek

Art. 19. Zawieranie umów o obrocie jednostkami kioto

Art. 19a. Przekazywanie wpływów ze sprzedaży jednostek kioto

Art. 20. Właściwość organu w sprawach zarządzania I obrotu jednostkami kioto

Art. 21. Szacowania liczby jednostek przyznanej emisji do zbycia

Rozdział 6a, zarządzanie krajowym limitem emisji gazów cieplarnianych nieobjętych systemem handlu uprawnieniami do emisji

Art. 21a. Strategia zarządzania krajowym limitem emisji gazów cieplarnianych

Art. 21b. Nabywanie jednostek rocznych limitów emisji od innego państwa ue

Art. 21e. Wpływy ze zbycia jednostek rocznych limitów emisji I nabywanie jednostek rocznych limitów emisji

Art. 21f. Plan działań korygujących wynik rozliczenia emisji

Rozdział 7. Krajowy system zielonych inwestycji

Art. 22. Krajowy system zielonych inwestycji

Art. 23. Rachunek klimatyczny

Art. 24. Rada konsultacyjna

Art. 25. Krajowy operator systemu zielonych inwestycji

Art. 26. Powierzenie wykonywania zadań krajowego operatora

Art. 27. Nadzór na wykonywaniem zadań przez krajowego operatora

Art. 28. Dofinansowanie realizacji programów I projektów w ramach krajowego systemu zielonych inwestycji

Art. 29. Nabór wniosków o udzielenie dofinansowania w ramach krajowego systemu zielonych inwestycji

Art. 30. Wniosek o dofinansowanie ze środków zgromadzonych na rachunku klimatycznym

Art. 30a. Podział programów I projektów na podstawowe I rezerwowe

Art. 30b. Przeznaczenie niewykorzystanej kwoty limitu środków na rachunku klimatycznym

Art. 31. Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy dotyczącej zaakceptowania programu lub projektu

Art. 31a. Lista kosztów wstępnie zakwalifikowanych do refinansowania programów lub projektów

Art. 31b. Projekt listy kosztów wstępnie zakwalifikowanych do refinansowania

Art. 31c. Dofinansowanie na uzupełnienie wkładu własnego beneficjenta

Art. 35. Sprawozdania krajowego operatora

Rozdział 8. Realizacja projektów wspólnych wdrożeń na terytorium rzeczypospolitej polskiej

Art. 37. Procedury realizacji projektów wspólnych wdrożeń

Art. 38. Listy popierające I listy zatwierdzające dla projektów wspólnych wdrożeń

Art. 39. Warunki wydania listu popierającego

Art. 40. Wniosek o wydanie listu popierającego lub zatwierdzającego

Art. 41. Rozporządzenia w sprawie wniosku o wydanie listu popierającego, danych w dokumentacji projektowej I wyznaczania poziomów bazowych

Art. 42. Warunki wydania listu zatwierdzającego

Art. 43. Obowiązki realizującego projekt wspólnych wdrożeń

Art. 44. Zmiana listu zatwierdzającego

Art. 45. Monitorowanie projektu wspólnych wdrożeń

Art. 46. Ocena raportu z weryfikacji liczby jednostek redukcji emisji

Art. 47. Rozporządzenie w sprawie sprawozdania z monitorowania I raportu z weryfikacji

Art. 48. Wykaz projektów wspólnych wdrożeń realizowanych na terytorium rp

Art. 49. Informacje zamieszczane w biuletynie informacji publicznej

Art. 50. Przekazywanie jednostek redukcji emisji

Rozdział 9. Realizacja projektów wspólnych wdrożeń poza terytorium rzeczypospolitej polskiej I projektów mechanizmu czystego rozwoju

Art. 51. Udzielenie zgody na udział w realizacji projektów wspólnych wdrożeń poza terytorium rp

Art. 52. Decyzja w sprawie udzielenia zgody na udział w realizacji projektów wspólnych wdrożeń poza terytorium rp

Art. 53. Elementy decyzji udzielającej zgody na udział w realizacji projektów wspólnych wdrożeń poza terytorium rp

Art. 54. Rozporządzanie jednostkami redukcji emisji uzyskanymi w wyniku realizacji projektów poza terytorium rp

Rozdział 10. Zmiany w przepisach obowiązujących

Art. 55. Zmiana ustawy o inspekcji ochrony środowiska

Art. 56. Zmiana ustawy – prawo ochrony środowiska

Rozdział 11. Przepisy przejściowe I końcowe

Art. 57. Przepis przejściowy

Art. 59. Przepis przejściowy

Art. 59a. Przepis przejściowy

Art. 60. Przepis przejściowy

Art. 60a. Przepis przejściowy

Art. 61. Przepis przejściowy

Art. 62. Wejście ustawy w życie