1. Gospodarstwo rolne albo jego część będąca wyodrębnioną jednostką produkcyjną, albo gospodarstwa rolne będące zorganizowaną całością produkcyjną, zwane dalej „miejscem produkcji”, mogą być uznane za miejsce produkcji wolne od określonego agrofaga, jeżeli kontrola przeprowadzona przez wojewódzkiego inspektora, uwzględniająca biologię tego agrofaga i sposoby jego rozprzestrzeniania się, obejmująca w szczególności:1) ocenę wizualną, badania laboratoryjne, testy lub kontrolę dokumentów, informacji lub danych,
2) ocenę, czy warunki prowadzenia uprawy, wytwarzania, pakowania, sortowania, składowania, obrotu lub przemieszczania określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów w tym miejscu produkcji nie stwarzają ryzyka wprowadzenia do tego miejsca produkcji tego agrofaga
– potwierdzi niewystępowanie tego agrofaga w tym miejscu produkcji.2. W miejscu produkcji uznanym za wolne od określonego agrofaga posiadacz gospodarstwa rolnego wchodzącego w skład tego miejsca produkcji podejmuje działania niezbędne do utrzymania statusu miejsca produkcji uznanego za wolne od określonego agrofaga, w szczególności:1) prowadzi:
a) obserwacje występowania agrofaga, od którego miejsce produkcji zostało uznane za wolne, lub jego wektorów, przy czym w przypadku podejrzenia występowania lub stwierdzenia wystąpienia tego agrofaga, informuje o tym wojewódzkiego inspektora niezwłocznie, w terminie nie dłuższym jednak niż 7 dni,
b) działania mające na celu ograniczenie ryzyka wprowadzenia tego agrofaga na obszar tego miejsca produkcji;2) dokumentuje w sposób uzgodniony z wojewódzkim inspektorem:
a) działania, o których mowa w pkt 1,
b) uprawę, wytwarzanie, pakowanie, sortowanie, składowanie, obrót lub przemieszczanie określonych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów w sposób umożliwiający stwierdzenie ich pochodzenia.3. Status miejsca produkcji uznanego za wolne od określonego agrofaga nadaje, na wniosek wszystkich posiadaczy gospodarstw rolnych wchodzących w skład tego miejsca produkcji, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na lokalizację tego miejsca produkcji.
4. W decyzji, o której mowa w ust. 3, określa się działania niezbędne do utrzymania statusu miejsca produkcji uznanego za wolne od określonego agrofaga oraz sposób ich prowadzenia.
5. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, zawiera:1) imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres posiadacza gospodarstwa rolnego objętego wnioskiem, z tym że w przypadku gdy posiadaczem tego gospodarstwa jest osoba fizyczna wykonująca działalność gospodarczą, zamiast adresu i miejsca zamieszkania tej osoby wniosek ten zawiera adres miejsca wykonywania działalności gospodarczej;
2) adres do korespondencji, jeżeli jest inny niż określony w pkt 1;
3) numer identyfikacji podatkowej (NIP) posiadacza gospodarstwa rolnego objętego wnioskiem, a w przypadku posiadacza tego gospodarstwa nieposiadającego tego numeru, numer PESEL, jeżeli taki numer posiada;
4) nazwę agrofaga, którego dotyczy wniosek;
5) informacje o miejscu produkcji, którego dotyczy wniosek, w tym informacje o:
a) jego lokalizacji, ze wskazaniem działek ewidencyjnych wchodzących w skład tego miejsca produkcji,
b) obiektach wchodzących w skład tego miejsca produkcji, wykorzystywanych przy uprawie, wytwarzaniu, pakowaniu, sortowaniu, składowaniu, obrocie lub przemieszczaniu roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów.6. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, dołącza się mapę lub plan miejsca produkcji, którego dotyczy wniosek.
7. Jeżeli posiadacz gospodarstwa rolnego objętego wnioskiem, o którym mowa w ust. 3, jest wpisany do urzędowego rejestru podmiotów profesjonalnych, we wniosku tym zamiast informacji określonych w ust. 5 pkt 1–3 może podać numer, pod którym został wpisany do tego rejestru.
8. Do zmiany obszaru miejsca produkcji uznanego za wolne od określonego agrofaga przepisy ust. 1–7 stosuje się odpowiednio, przy czym w przypadku ograniczenia obszaru tego miejsca produkcji nie przeprowadza się kontroli.
9. Posiadacz gospodarstwa rolnego wchodzącego w skład miejsca produkcji uznanego za wolne od określonego agrofaga powiadamia wojewódzkiego inspektora o zmianie informacji zawartych we wniosku, o którym mowa w ust. 3, lub zawartych w dokumentach dołączonych do tego wniosku, w terminie 30 dni od dnia zajścia zdarzenia, które spowodowało zmianę tych informacji.
10. Jeżeli posiadacz gospodarstwa rolnego wchodzącego w skład miejsca produkcji uznanego za wolne od określonego agrofaga nie dopełnił obowiązku określonego w ust. 9, wojewódzki inspektor:1) nakazuje, w drodze pisemnych zaleceń pokontrolnych, usunięcie stwierdzonych uchybień w wyznaczonym terminie, jeżeli stwierdzone uchybienia nie stwarzają ryzyka wprowadzenia i rozprzestrzenienia się na obszarze miejsca produkcji agrofaga, za wolne od którego zostało uznane to miejsce produkcji, albo
2) znosi, w drodze decyzji, dla całości tego miejsca produkcji albo jego części status miejsca produkcji uznanego za wolne od tego agrofaga, jeżeli stwierdzone uchybienia stwarzają ryzyko wprowadzenia lub rozprzestrzenienia się tego agrofaga na obszarze tego miejsca produkcji, w zależności od rodzaju i zakresu stwierdzonych uchybień.11. W przypadku gdy posiadacz gospodarstwa rolnego wchodzącego w skład miejsca produkcji uznanego za wolne od określonego agrofaga nie usunie stwierdzonych uchybień w terminie, o którym mowa w ust. 10 pkt 1, wojewódzki inspektor znosi, w drodze decyzji, dla całości tego miejsca produkcji albo jego części status miejsca produkcji uznanego za wolne od tego agrofaga w zależności od rodzaju i zakresu stwierdzonych uchybień.
12. Jeżeli z informacji zawartych w powiadomieniu, o którym mowa w ust. 9, wynika, że w miejscu produkcji uznanym za wolne od określonego agrofaga albo na części tego miejsca produkcji przestały być spełniane warunki wymagane do uzyskania statusu takiego miejsca produkcji, wojewódzki inspektor znosi, w drodze decyzji, dla całości tego miejsca produkcji albo jego części status miejsca produkcji uznanego za wolne od tego agrofaga.
13. Decyzje, o których mowa w ust. 10 pkt 2, ust. 11 i 12, podlegają natychmiastowemu wykonaniu.
14. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia:1) zakres kontroli, jaka powinna zostać przeprowadzona w miejscu produkcji, i okres, jaki powinna objąć ta kontrola, a także szczegółowe warunki, jakie powinny być spełnione w tym miejscu produkcji, aby to miejsce produkcji mogło zostać uznane za wolne od określonego agrofaga,
2) szczegółowe działania niezbędne do utrzymania statusu miejsca produkcji uznanego za wolne od określonego agrofaga
– mając na uwadze biologię tego agrofaga i sposoby jego rozprzestrzeniania się.
Struktura Ustawa o ochronie roślin przed agrofagami
Art. 1. Zakres regulacji ustawy
Art. 3. Kompetencje wojewódzkiego inspektora ochrony roślin I nasiennictwa
Art. 4. Obowiązki głównego inspektora ochrony roślin I nasiennictwa
Art. 5. Obowiązki ministra właściwego do spraw rolnictwa
Art. 6. Zasady postępowań w sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji
Rozdział 2. Zapobieganie występowaniu agrofagów I ich zwalczanie
Art. 7. Kontrole w celu ograniczenia zagrożenia fitosanitarnego
Art. 8. Kontrole występowania agrofagów niekwarantannowych
Art. 9. Obowiązki, nakazy I zakazy określane po stwierdzeniu agrofaga niekwarantannowego
Art. 11. Wprowadzanie środków zabezpieczających w przypadku wystąpienia agrofaga kwarantannowego
Art. 12. Informacje udostępniane na stronie internetowej wojewódzkiego inspektoratu
Art. 14. Obowiązek przyjęcia I stosowania środków w celu zapewnienie bezpieczeństwa fitosanitarnego
Art. 15. Zakaz sprzedaży roślin porażonych agrofagiem jako roślin przeznaczonych do sadzenia
Art. 16. Uprawnienia I obowiązki głównego inspektora
Art. 17. Uznanie gospodarstwa rolnego za miejsce produkcji wolne od określonego agrofaga
Art. 18. Kontrola w celu utrzymania statusu miejsca produkcji wolnego od określonego agrofaga
Art. 19. Uznanie obszaru za wolny od określonego agrofaga
Art. 20. Kontrola obszaru uznanego za wolny od określonego agrofaga
Art. 21. Wpis do urzędowego rejestru podmiotów profesjonalnych
Art. 22. Udzielenie upoważnienia do wydawania paszportów roślin
Art. 23. Egzamin potwierdzający posiadanie wiedzy dla celów wydawania paszportów roślin
Art. 24. Ponowny egzamin potwierdzający posiadanie wiedzy dla celów wydawania paszportów roślin
Art. 25. Zatwierdzenie planu zarządzania zagrożeniem agrofagami
Art. 26. Wniosek o wydanie przez wojewódzkiego inspektora paszportów roślin
Art. 27. Unieważnienie paszportu roślin
Rozdział 5. Import roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów
Art. 32. Nakaz zatrzymania importowanych roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów
Art. 36. Zakaz tranzytu fitosanitarnego
Art. 37. środki tymczasowe w razie uznania niedopuszczalnego poziomu zagrożenia agrofagami
Rozdział 6. Prowadzenie prac nad agrofagami
Art. 38. Prowadzenie prac nad agrofagami
Art. 39. Zezwolenie na prowadzenie prac nad agrofagami
Art. 40. Monitorowanie prac nad agrofagami
Art. 41. Warunki prowadzenia prac nad agrofagami
Rozdział 8. Eksport roślin, produktów roślinnych I innych przedmiotów
Art. 47. Fitosanitarne świadectwo eksportowe lub fitosanitarne świadectwo reeksportowe
Art. 48. Nakładanie plomb na środki transportu I opakowania
Art. 49. Wpis do rejestru eksporterów
Art. 50. Kontrola urzędowa spełniania wymagań importowych państwa trzeciego
Art. 51. Wykreślenie z rejestru eksporterów
Art. 52. świadectwo przedeksportowe
Art. 53. Opłaty za czynnośCI urzędowe, kontrolę, oceny I egzamin
Art. 54. świadczenie odpłatnych usług przez głównego inspektora lub wojewódzkiego inspektora
Art. 55. Organy właściwe do pobierania opłat
Art. 56. Przeznaczenie opłat pobieranych przez głównego inspektora oraz wojewódzkiego inspektora
Art. 57. Wysokość stawek opłat
Rozdział 10. Administracyjne kary pieniężne
Art. 58. Administracyjne kary pieniężne
Rozdział 12. Zmiany w przepisach obowiązujących
Art. 60. Zmiana ustawy o opłacie skarbowej
Art. 61. Zmiana ustawy – prawo przedsiębiorców
Rozdział 13. Przepisy epizodyczne, przejściowe, dostosowujące I końcowe