Ustawa o ochronie konkurencji I konsumentów
Art. 106. Przesłanki nałożenia na przedsiębiorcę kary pieniężnej

1. Prezes Urzędu może nałożyć na przedsiębiorcę, w drodze decyzji, karę pieniężną w wysokości nie większej niż 10% obrotu osiągniętego w roku obrotowym poprzedzającym rok nałożenia kary, jeżeli przedsiębiorca ten, choćby nieumyślnie:1) dopuścił się naruszenia zakazu określonego w art. 6 porozumienia zakazane, w zakresie niewyłączonym na podstawie art. 7 wyłączenie zakazu porozumień i art. 8 rozszerzenie przesłanek wyłączenia zakazu porozumień, lub naruszenia zakazu określonego w art. 9 zakaz nadużywania pozycji dominującej;

2) dopuścił się naruszenia art. 101 zakaz nieuczciwej konkurencji (dawny art. 81 Traktatu) lub art. 102 zakaz nadużywania pozycji dominującej (dawny art. 82 Traktatu) TFUE;

3) dokonał koncentracji bez uzyskania zgody Prezesa Urzędu;

3a) dopuścił się naruszenia zakazu określonego w art. 23a zakaz stosowania niedozwolonych postanowień umownych;

4) dopuścił się naruszenia zakazu określonego w art. 24 zakaz stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów.1a. W przypadku gdy naruszenie zakazu określonego w art. 6 porozumienia zakazane, w zakresie niewyłączonym na podstawie art. 7 wyłączenie zakazu porozumień i art. 8 rozszerzenie przesłanek wyłączenia zakazu porozumień, zakazu określonego w art. 9 zakaz nadużywania pozycji dominującej ustawy lub w art. 101 zakaz nieuczciwej konkurencji (dawny art. 81 Traktatu) lub art. 102 zakaz nadużywania pozycji dominującej (dawny art. 82 Traktatu) TFUE, którego dopuścił się związek przedsiębiorców, jest związane z działalnością jego członków, kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, nie może przekroczyć 10% sumy obrotów członków tego związku przedsiębiorców prowadzących działalność na rynku, którego dotyczyło naruszenie, osiągniętych w roku obrotowym poprzedzającym rok nałożenia kary.

1b. W przypadku, o którym mowa w ust. 1a, wysokość kwoty objętej obowiązkiem zapłaty kary pieniężnej przez członka związku przedsiębiorców nie może przekroczyć:1) 10% obrotu tego członka związku przedsiębiorców, osiągniętego w roku obrotowym poprzedzającym rok nałożenia kary, obliczonego zgodnie z ust. 3–5 i 7;

2) 10 000 euro, w przypadku gdy ten członek związku przedsiębiorców nie osiągnął obrotu w okresie trzyletnim, o którym mowa w ust. 5, lub gdy jego obrót obliczony zgodnie z tym przepisem nie przekracza równowartości 100 000 euro.1c. W przypadku nałożenia na związek przedsiębiorców kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lub 2, uwzględniającej obrót jego członków, w sytuacji niewypłacalności tego związku, związek wzywa swoich członków do wniesienia wkładów w celu pokrycia kwoty kary pieniężnej.

1d. W przypadku gdy wkłady, o których mowa w ust. 1c, nie zostaną wniesione w terminie wyznaczonym przez Prezesa Urzędu w kwocie pokrywającej w całości wysokość kary pieniężnej nałożonej na związek przedsiębiorców, Prezes Urzędu może żądać zapłaty pozostałej do uiszczenia kwoty kary pieniężnej od każdego z przedsiębiorców, którego przedstawiciele wchodzili w skład organów decyzyjnych tego związku. Przepisy art. 366 istota solidarności dłużników ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny stosuje się odpowiednio.

1e. W przypadku nieuiszczenia przez przedsiębiorców, o których mowa w ust. 1d, kwoty pokrywającej w całości wysokość kary pieniężnej nałożonej na związek przedsiębiorców, Prezes Urzędu może żądać zapłaty pozostałej do uiszczenia kwoty tej kary od każdego przedsiębiorcy będącego członkiem tego związku, jeżeli przedsiębiorca ten prowadził działalność na rynku, na którym doszło do naruszenia.

1f. Prezes Urzędu nie żąda uiszczenia kwoty kary pieniężnej na podstawie ust. 1d i 1e od przedsiębiorcy, który wykaże, że nie wdrożył decyzji związku przedsiębiorców powodującej naruszenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lub 2, i nie wiedział o istnieniu takiej decyzji albo aktywnie zdystansował się od niej przed wszczęciem postępowania.

2. Prezes Urzędu może również nałożyć na przedsiębiorcę, w drodze decyzji, karę pieniężną w wysokości nie większej niż 3% obrotu osiągniętego w roku obrotowym poprzedzającym rok nałożenia kary, jeżeli przedsiębiorca ten choćby nieumyślnie:1) we wniosku, o którym mowa w art. 23 przedłużenie terminu dla odsprzedaży akcji lub udziałów, lub w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 94 strona postępowania w sprawach koncentracji ust. 2, podał nieprawdziwe dane;

2) nie udzielił informacji żądanych przez Prezesa Urzędu na podstawie art. 10 decyzja o uznaniu praktyki za ograniczającą konkurencję ust. 9, art. 12 zobowiązanie przedsiębiorcy do wykonania zobowiązań ust. 3, art. 19 zgoda na dokonanie koncentracji ust. 3, art. 23c zobowiązanie przedsiębiorcy w decyzji o uznaniu postanowienia wzorca umowy za niedozwolone ust. 3, art. 28 zobowiązanie przedsiębiorcy do podjęcia lub zaniechania działań ust. 3 lub art. 50 obowiązek przekazywania informacji na żądanie Prezesa Urzędu bądź udzielił nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd informacji;

3) uniemożliwia lub utrudnia rozpoczęcie lub przeprowadzenie kontroli na podstawie art. 105a kontrola w toku postępowania przed Prezesem Urzędu lub art. 105i kontrola bez wszczynania odrębnego postępowania, w tym nie wykonuje obowiązków określonych w art. 105d obowiązki kontrolowanego ust. 1 lub w art. 105e obowiązek zapewnienia warunków do przeprowadzenia kontroli ust. 1;

4) uniemożliwia lub utrudnia rozpoczęcie lub przeprowadzenie przeszukania na podstawie art. 91 tryb i zasady prowadzenia przeszukania lub art. 105n przeszukanie pomieszczeń i rzeczy u przedsiębiorcy, w tym nie wykonuje obowiązków określonych w art. 105d obowiązki kontrolowanego ust. 1 lub w art. 105e obowiązek zapewnienia warunków do przeprowadzenia kontroli ust. 1;

5) nie wykonuje decyzji, o których mowa w art. 10 decyzja o uznaniu praktyki za ograniczającą konkurencję ust. 4 i 5, art. 12 zobowiązanie przedsiębiorcy do wykonania zobowiązań ust. 1 lub art. 89 zobowiązanie przedsiębiorcy do zaniechania określonych działań ust. 1.2a. Prezes Urzędu może również nałożyć na przedsiębiorcę, w drodze decyzji, karę pieniężną w wysokości, o której mowa w ust. 2, w przypadku niestawiennictwa bez usprawiedliwionej przyczyny na przesłuchaniu, o którym mowa w art. 52 dowód z zeznań świadków lub art. 53a odebranie zeznań od świadka przez Prezesa Urzędu na wniosek organu ochrony konkurencji innego państwa UE, lub na przesłuchaniu na rozprawie, o której mowa w art. 60 prowadzenie rozprawy przez Prezesa Urzędu:1) tego przedsiębiorcy, jeżeli jest on osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą;

2) osoby upoważnionej do stawiennictwa na przesłuchaniu w imieniu tego przedsiębiorcy.3. Obrót, o którym mowa w ust. 1 i 2, oblicza się jako sumę:1) przychodów wykazanych w rachunku zysków i strat – w przypadku przedsiębiorcy sporządzającego taki rachunek na podstawie przepisów o rachunkowości;

2) przychodów wykazanych w rocznym sprawozdaniu finansowym równoważnym do rachunku zysków i strat sporządzanym na podstawie przepisów o rachunkowości lub w innym dokumencie podsumowującym przychody w roku obrotowym, w tym w sprawozdaniu z wykonania budżetu – w przypadku przedsiębiorcy, który nie sporządza rachunku zysków i strat na podstawie przepisów o rachunkowości;

3) udokumentowanych przychodów uzyskanych w roku obrotowym w szczególności ze sprzedaży produktów, towarów lub materiałów, przychodów finansowych oraz przychodów z działalności realizowanej na podstawie statutu lub innego dokumentu określającego zakres działalności przedsiębiorcy, a także wartości uzyskanych przez przedsiębiorcę dotacji przedmiotowych – w przypadku braku dokumentów, o których mowa w pkt 1 i 2;

4) dochodów własnych pomniejszonych o wpływy z podatków – w przypadku gmin, powiatów i województw.3a. Obliczając obrót, o którym mowa w ust. 1, w przypadku gdy na przedsiębiorcę, który dopuścił się naruszenia zakazu określonego w art. 6 porozumienia zakazane, w zakresie niewyłączonym na podstawie art. 7 wyłączenie zakazu porozumień i art. 8 rozszerzenie przesłanek wyłączenia zakazu porozumień, zakazu określonego w art. 9 zakaz nadużywania pozycji dominującej ustawy lub w art. 101 zakaz nieuczciwej konkurencji (dawny art. 81 Traktatu) lub art. 102 zakaz nadużywania pozycji dominującej (dawny art. 82 Traktatu) TFUE, był wywierany decydujący wpływ przez innego przedsiębiorcę lub przedsiębiorców, Prezes Urzędu uwzględnia również obrót osiągnięty przez przedsiębiorcę lub przedsiębiorców wywierających decydujący wpływ oraz przedsiębiorców, na których ten decydujący wpływ jest przez nich wywierany.

4. W przypadku gdy przedsiębiorca powstał w wyniku połączenia lub przekształcenia innych przedsiębiorców, obliczając wysokość jego obrotu, o którym mowa w ust. 1 i 2, Prezes Urzędu uwzględnia obrót osiągnięty przez tych przedsiębiorców w roku obrotowym poprzedzającym rok nałożenia kary.

5. W przypadku gdy przedsiębiorca w roku obrotowym poprzedzającym rok nałożenia kary nie osiągnął obrotu lub osiągnął obrót w wysokości nieprzekraczającej równowartości 100.000 euro, Prezes Urzędu nakładając karę pieniężną na podstawie ust. 1 i 2 uwzględnia średni obrót osiągnięty przez przedsiębiorcę w trzech kolejnych latach obrotowych poprzedzających rok nałożenia kary.

6. W przypadku gdy przedsiębiorca nie osiągnął obrotu w okresie trzyletnim, o którym mowa w ust. 5, lub gdy obrót przedsiębiorcy obliczony na podstawie tego przepisu nie przekracza równowartości 100.000 euro, Prezes Urzędu może nałożyć na przedsiębiorcę, w drodze decyzji, karę pieniężną w wysokości nieprzekraczającej równowartości 10.000 euro.

7. W przypadku gdy przedsiębiorca nie dysponuje przed wydaniem decyzji danymi finansowymi niezbędnymi do ustalenia obrotu za rok obrotowy poprzedzający rok nałożenia kary, Prezes Urzędu, nakładając karę pieniężną na podstawie ust. 1 i 2, uwzględnia:1) obrót osiągnięty przez przedsiębiorcę w roku obrotowym poprzedzającym ten rok;

2) w przypadku, o którym mowa w ust. 5 – średni obrót osiągnięty przez przedsiębiorcę w trzech kolejnych latach obrotowych poprzedzających ten rok. Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio.8. W przypadku gdy przed wydaniem decyzji w sprawie nałożenia kary za naruszenie zakazu określonego w art. 23a zakaz stosowania niedozwolonych postanowień umownych lub art. 24 zakaz stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów lub w sprawie nałożenia kary pieniężnej na podstawie ust. 2 nie można ustalić wysokości obrotu osiągniętego przez przedsiębiorcę w roku obrotowym poprzedzającym rok nałożenia kary ze względu na brak dostępności danych finansowych, Prezes Urzędu po uwzględnieniu przepisów ust. 5–7 może nałożyć na przedsiębiorcę karę pieniężną w wysokości stanowiącej równowartość do 2 000 000 euro.

Struktura Ustawa o ochronie konkurencji I konsumentów