§ 1. Czyn zabroniony uważa się za popełniony w miejscu, w którym nastąpiło zachowanie sprawcy, albo gdzie skutek stanowiący znamię czynu zabronionego nastąpił lub według zamiaru sprawcy miał nastąpić.
§ 2. Przepisy kodeksu stosuje się do sprawcy, który popełnił czyn zabroniony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również na polskim statku wodnym lub powietrznym, chyba że kodeks stanowi inaczej.
§ 3. Niezależnie od przepisów obowiązujących w miejscu popełnienia przestępstwa skarbowego, przepisy kodeksu stosuje się także do obywatela polskiego oraz cudzoziemca w razie popełnienia za granicą przestępstwa skarbowego skierowanego przeciwko istotnym interesom finansowym państwa polskiego.
§ 3a. Niezależnie od przepisów obowiązujących w miejscu popełnienia przestępstwa skarbowego, przepisy kodeksu stosuje się także do obywatela polskiego w razie popełnienia za granicą przestępstwa skarbowego określonego w rozdziale 6 i 7 działu II tytułu I, skierowanego przeciwko interesom finansowym Wspólnot Europejskich.
§ 4. Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe określone w rozdziale 7 są karalne także w razie popełnienia ich za granicą, jeżeli zostały ujawnione w wyniku czynności kontrolnych przeprowadzonych tam przez polski organ celny lub inny organ uprawniony na podstawie umów międzynarodowych; przepis stosuje się odpowiednio, jeżeli wykroczenie skarbowe określone w art. 106e nieudzielanie wyjaśnień lub nie udostępnianie dokumentów z zakresu objętego kontrolą, art. 106f niezgłoszenie przywozu lub wywozu za granicę wartości dewizowych lub środków płatniczych i art. 106h nieprzedstawianie na żądanie uprawnionych organów przywożonych do kraju lub wywożonych środków płatniczych
popełnione zostało za granicą.
§ 5. Przepisy kodeksu stosuje się także do obywateli polskich oraz cudzoziemców, którzy przebywając na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nakłaniają lub udzielają pomocy do popełnienia za granicą przestępstwa skarbowego skierowanego przeciwko interesom finansowym Wspólnot Europejskich, określonego w rozdziale 6 i 7 działu II tytułu I.
Struktura Kodeks karny skarbowy
Tytuł I. Przestępstwa I wykroczenia skarbowe
Rozdział 2. Zaniechanie ukarania sprawcy
Rozdział 3. Przestępstwa skarbowe
Rozdział 4. Wykroczenia skarbowe
Rozdział 5. Objaśnienie wyrażeń ustawowych
Rozdział 8. Przestępstwa skarbowe I wykroczenia skarbowe przeciwko obrotowi dewizowemu
Rozdział 9. Przestępstwa skarbowe I wykroczenia skarbowe przeciwko organizacji gier hazardowych
Tytuł II. Postępowanie w sprawach o przestępstwa I wykroczenia skarbowe
Rozdział 12. Strony I ich procesowi przedstawiciele
Rozdział 13. Zatrzymanie rzeczy. Zabezpieczenie majątkowe
Rozdział 14. Właściwość organów postępowania przygotowawczego
Dział II. Pociągnięcie do odpowiedzialnośCI za zgodą sprawcy
Rozdział 15. Postępowanie mandatowe
Rozdział 16. Zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialnośCI
Dział III. Postępowanie przygotowawcze
Art. 150. Obowiązki I uprawnienia policji przysługujące innym organom dochodzenia
Art. 151a. śledztwo I dochodzenie w sprawach o przestępstwo skarbowe
Art. 151b. Prowadzenie śledztwa przez prokuratora
Art. 151c. Nadzór prokuratora nad śledztwem I dochodzeniem
Art. 152. Zasada prowadzenia dochodzenia w sprawach o wykroczenia
Art. 153. Terminy zakończenia postępowania przygotowawczego
Art. 153a. Zatwierdzanie postanowień o odmowie wszczęcia, o zawieszeniu I o umorzeniu dochodzenia
Art. 154a. CzynnośCI końcowego zaznajomienia się stron z materiałem postępowania przygotowawczego
Art. 156. Wniosek o wydanie wyroku skazującego jako element aktu oskarżenia
Dział IV. Postępowanie przed sądem
Rozdział 17. Postępowanie przed sądem pierwszej instancji
Rozdział 18. Postępowanie odwoławcze I nadzywczajne środki zaskarżenia
Dział V. Postępowanie nakazowe
Art. 171. Negatywne przesłanki wydania wyroku nakazowego
Art. 172. Kary I środki karne orzekane wyrokiem nakazowym
Dział VI. Postępowanie w stosunku do nieobecnych
Rozdział 20. Przebieg postępowania
Tytuł III. Postępowanie wykonawcze w sprawach o przestępstwa skarbowe I wykroczenia skarbowe